Ἱστορικό Κοινωνίας

Ὤ! τῶν θαυμασίων Σου δωρεῶν, Κυρία Θεοτόκε! θά ἠδυνάμεθα, δικαίως, νά ἀναφωνήσωμεν, καθ᾽ ὅσον πλουσίως ἡ Χάρις Της μᾶς εὐλόγησε, κατά τήν ἁγίαν χρονικήν περίοδον πού διάγομεν.
Ὡς γνωστόν τοῖς πᾶσιν, ἡ Ἱερά ἡμῶν Σύνοδος, ἰδρύθηκε Θείᾳ ἐπινεύσει καί ἐνόσῳ ἡμεῖς εἴχομεν ἀνθρωπίνως ἐξαντλήσει κάθε μέσον καί δυνατότητα προκειμένου νά ἐξασφαλίσωμεν βιώσιμον Ἐκκλησιαστική πορείαν, εἰς τούς χαλεπούς τούτους καιρούς. Ἔκτοτε, προχωροῦμε μέ πολύ προσεκτικά βήματα, ἀκολουθώντας τήν τακτικήν τῆς «ἀνοικτῆς θύρας», ὅπως ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔπραττε. Καί νά πού σήμερα, εἴμαθα κατ᾽ ἀρχήν στήν εὐχάριστον θέσιν νά ἀνακοινώσουμε πώς ἡ Ἱερά ἡμῶν Σύνοδος, ἀριθμεῖ ἤδη 7 μέλη, μετά καί τήν προσχώρησιν εἰς αὐτήν δύο Καυκασίων Ἀρχιερέων μετά τῶν Μονῶν, Ἐνοριῶν, τοῦ Κλήρου καί τοῦ ποιμνίου των. Ἀλλά, λεπτομέρειες περί αὐτῶν, εἰς τό προσεχές τεῦχος! (σημ: δηλ. τοῦ περιοδικοῦ).
Ὕστερα, ἐδῶ καί ἕναν μήνα, «θύρα μεγάλη καί ἐναργής» ἀνεώχθη ἡμῖν! Ἡ κραταιά χείρ τοῦ Ὑψίστου, μᾶς ὡδήγησεν σέ μία μεγάλη Ἐκκλησιαστική καί Εὐχαριστηριακή Κοινωνία. Ἰδού τό χρονικόν τοῦ μεγάλου αὐτοῦ γεγονότος:
Ἀρχές τοῦ μηνός Φεβρουαρίου, ὁ Σεβασμιώτατος Πρόεδρος τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, Μητροπολίτης Αὐλῶνος & Βοιωτίας κ.κ. Ἄγγελος, μετά τοῦ Βοηθοῦ Ἐπισκόπου του κ. Πορφυρίου καί ἑνός ἀκόμη Κληρικοῦ, εὑρέθη εἰς Μόσχαν διά τό ἐν λόγῳ θέμα.
Περί τά μέσα Ἰανουαρίου ἐπληροφορήθημεν ὅτι ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας (προερχομένη ἀπό τήν θρυλικήν Ἐκκλησίαν τῶν Κατακομβῶν τοῦ Ἁγίου Πατριάρχου Τύχωνος, τελευταίου Πατριάρχου μετά τήν ἐπέλασιν τοῦ Κομμουνιστικοῦ Καθεστῶτος) ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον Μόσχας καί Μητροπολίτην πασῶν τῶν Ρωσιῶν κ.κ. Ραφαήλ Μοτοβίλωφ, ἐπιθυμεῖ νά συνάψη Ἐκκλησιαστικήν Κοινωνίαν μεθ ἡμῶν, ἔχουσα ἐπί πολλούς μήνας (περί τούς ἕξ) διερευνήσει -ἤδη- τά καθ´ ἡμᾶς καί διαπιστώσασα τήν συμπαγῆ Ἐκκλησιαστικήν ἡμῶν κατάστασιν. Μάλιστα καί ἐζήτησαν νά ἔχουμε μίαν πρώτην συνάντησιν.
Τῷ ὄντι, ἐν ἀρχῇ μᾶς ἐπεσκέφθη ὁ Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, Ἀρχιμανδρίτης Δανιήλ Μογκούτνωφ, ὁ ὁποῖος παρέδωσε εἰς τόν Σεβασμιώτατον Πρόεδρον τά ἔγγραφα καταστάσεως τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, πρός ἐνημέρωσιν καί περαιτέρω διερεύνησιν. Ἀκολούθως, ἡ πρώτη αὐτή συνάντησις, συνεχίσθηκε πλέον ἐπισήμως εἰς τήν κατοικίαν τοῦ ὑπευθύνου Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων τῆς Συνόδου, Μητροπολίτου Μαυροβουνίου καί Ἐξάρχου Βαλκανίων κ. Σεργίου. Ὁ Μητροπολίτης Σέργιος ἐξ ὀνόματος τοῦ Ἁγιωτάτου Προέδρου κ.κ. Ραφαήλ, ἐξέφρασε τήν ἐπιθυμία νά ὁρίσουμε ἡμερομηνία Ἀρχιερατικοῦ Συλλείτουργου. Κατόπιν συζητήσεως, καταλήξαμε εἰς τό ἑξῆς χρονοδιάγραμμα:
1. Ἔρευνα τῆς Ἐκκλησιαστικῆς καταστάσεως, δεδομένου ὅτι διά τήν ἰδικήν μας δέν ὑπῆρχε ἡ παραμικρά ἀμφιβολία.
2. Ἐπίσκεψις ἀντιπροσωπείας τῆς Ρωσικῆς Συνόδου εἰς Ἀθήνας διά ὑπογραφήν τοῦ Συμφώνου Κοινωνίας καί ἐγκαθίδρυσιν αὐτῆς (τῆς Κοινωνίας) διά Ἀρχιερατικοῦ Συλλείτουργου.
3. Ἀνταπόδωσις τῆς ἐπισκέψεως ὑφ᾽ ἡμῶν εἰς Ρωσίαν καί ἐπισφράγισις τῆς ἐγκαθιδρυθείσης Κοινωνίας διά μείζονος Ἀρχιερατικοῦ Συλλείτουργου, τελεσθησομένης καί Χειροτονίας Ἐπισκόπου.
Μέ ἔκδηλη τήν πνευματικήν χαράν ἀμφοτέρων τῶν μερῶν, ἔληξεν ἡ συνάντησις καί ἤρχισεν ἡ …πυρετώδης ἐργασία!
Κατά πρῶτον, διερεύνησις. Μετά ἐνδελεχοῦς ἐργασίας καί συλλογῆς πληροφοριῶν ἐξ ἀξιοπίστων πηγῶν καί μαρτύρων, κατελήξαμεν εἰς τά ἑξῆς (συνοπτικά, διά τήν πληθύν τῶν ἱστορικῶν στοιχείων):
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῶν Κατακομβῶν, ἱδρύθηκε μέ γραπτή ὁδηγία τοῦ τελευταίου πρό Κομμουνισμοῦ Ρώσου Πατριάρχου, Ἁγίου Τύχωνος, ὁ ὁποῖος διεῖδε τήν ἅλωσιν τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας ἀπό τό καθεστώς.
Ἡ ἐκπλήρωσις τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ Στόχου, ἐπετεύχθη ἀπό δύο ΝεοΜάρτυρας Ἀρχιερεῖς, τόν Μητροπολίτη Πέτρογκραντ Ἰωσήφ, μετά τῶν Βοηθῶν του Δημητρίου καί Σεργίου καί τοῦ Μητροπολίτου Κυρίλου Σμιρνώφ, οἱ ὁποῖοι ἵδρυσαν ἐν ἔτει 1927, τήν περίφημη Σύνοδον τῶν λεγομένων «Ἰωσηφιτῶν» (ἄλλως: Σύνοδον τῶν Κατακομβῶν), τῶν Ρώσων ΓΟΧ, θά λέγαμε, οἱ ὁποῖοι ἱεροκρυφίως ἐπετέλουν τό Ὀρθόδοξον καθῆκον τους, διά τόν φόβον τῶν Κομμουνιστῶν.
Τό 1937 οἱ δύο πρωτεργάτες Ἰωσήφ καί Κύριλλος, ἐφονεύθησαν διά τυφεκισμοῦ, λαβόντες τόν τοῦ μαρτυρίου στέφανον. Προσφάτως δέ, ἑπί Πατριαρχείας Ἀλεξίου τοῦ Β´, ἀνεκηρύχθησαν ΑΓΙΟΙ, ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας.
Ἡ δρᾶσις τῆς Ἐκκλησίας τῶν Κατακομβῶν, συνεχίσθηκε καί ἐνισχύθηκε ἀπό τήν συνεργασίαν παρομοίων Συνόδων τοῦ ἐξωτερικοῦ: τῆς Αὐτοκεφάλου Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας ἐν Ἀμερικῇ, τοῦ Πατριαρχείου Γεωργίας (ἐν ὅσῳ ἀντετάσσετο εἰς τόν Οἰκουμενισμόν), ἀκόμη καί (πλέον προσφάτως) τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς ὑπό τόν μακαριστόν Μητροπολίτην Βιτάλιον, αἱ ὁποῖαι δικαιοδοσίες, ἐνίσχυσαν ἀπό τοῦ 1940 καί ἐντεῦθεν, διά χειροτονιῶν, τήν πηδαλιουχία τοῦ λήμματος τῶν Ἰωσηφιτῶν (τῶν Ρώσων ΓΟΧ). Πλέον, ὁ ἀνένδοτος ἀγών τῶν ἀνδρείων αὐτῶν Ὁμολογητῶν, δέν ἦτο ἐναντίον τοῦ Κομμουνισμοῦ, ἀλλά ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Στήν σημερινή Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ρωσικήν Ἐκκλησία (ὅπως ὀνομάζεται πλέον ἡ Σύνοδος τῶν Κατακομβῶν) ἀριθμοῦνται 31 Ἀρχιερεῖς, πλεῖστοι τῶν ὁποίων (συμπεριλαμβανομένου καί τοῦ Προέδρου κ.κ. Ραφαήλ) προέρχονται ἀπό αὐτό τό «ρεῦμα» (τόν κυρίαρχο ὅγκο τοῦ πληρώματος τῶν Ἰωσηφιτῶν), τοὐτέστιν εἶναι αὐθεντικοί «Κατακομβίτες», μέ ἀδιάσπαστον ὡστόσον τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν. Καί κάνομεν ἐτούτην τήν ἀναγκαίαν διάκρισιν, διότι ὑπάρχουν καί «Κατακομβίτες» μέ προβληματική κανονικότητα, «Κατακομβίτες» πού ἐπεχείρησαν νά ἀναπτύξουν ἰδίαν δρᾶσιν.
Ἀπόδειξις τούτου, εἶναι, ὅτι ἡ ὑπό τόν Μητροπολίτην Ραφαήλ Γνησία Ὀρθόδοξος Ρωσική Ἐκκλησία εἶναι ἡ ΜΟΝΗ νομιμοποιημένη ἀπό τό Ρωσικόν Κράτος ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία, ἐκτός τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας!
Τούτων καλῶς διαπιστωθέντων καί μαρτυρηθέντων, ἐδόθη ἡ εὐλογία ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου ἡμῶν Μητροπολίτου, διά τήν ὑπογραφήν τοῦ Συμφώνου Κοινωνίας καί διά τήν ἐπιτέλεσιν τοῦ πρώτου Διασυνοδικοῦ Συλλείτουργου.
Ὡς ἡμερομηνία, ὡρίσθηκε ἡ 14η/27η Μαρτίου, Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, ὥστε ὁ Τίμιος καί Ζωοποιός τοῦ Σωτῆρος Σταυρός νά εὐλογήση τήν ἐγκαθίδρυσιν τῆς Κοινωνίας. Τό Σάββατον 13/26 Μαρτίου, σύμπασα ἡ ἐνδημούσα Ἱερά Σύνοδος, ὑπό τήν ἡγεσίαν τοῦ Σεβασμιωτάτου ἡμῶν Προέδρου, ὑπεδέχθημεν εἰς τόν Ἐθνικόν Ἀερολιμένα, τούς ἀφιχθέντας Ρώσους Ἀρχιερεῖς.
Ἀφίχθησαν οἱ:

Μητροπολίτης Μαυροβουνίου & Ἔξαρχος Βαλκανίων κ. Σέργιος, Διευθυντής τοῦ Τμήματος Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων τῆς Συνόδου.
Μητροπολίτης Κιέβου & Γαλικίας & Ἔξαρχος Οὐκρανίας κ. Ἀνδρέας.
Ἀρχιεπίσκοπος Στερρεᾶς & Κασίνης κ. Μάρκος.
Ἀρχιεπίσκοπος Κωδώνων κ. Ἀνδρέας.
Ἀρχιμανδρίτης Δανιήλ, Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Ὑποδιάκονος Ἀλέξανδρος, ὑπεύθυνος Гενικοῦ Пρογραμματισμοῦ.
Ὑποδιάκονος Δημήτριος, ὑπεύθυνος Λειτουργικῆς Τάξεως.

Ἀκολούθως μετέβημεν εἰς τήν Ἱεράν Συνοδικήν Μονήν τῆς Θεογεννήτορος, ὅπου ἡ Ρωσική ἀντιπροσωπεία ἐγένετο δεκτή ὑπό παντός τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τῶν Μοναχικῶν Ταγμάτων. Δοξολογικά ἁρμόδια ἄσματα ἐψάλλησαν καί Τράπεζα εὐφρόσυνος ἠκολούθησε τό ἀξιομνημόνευτον ἐτοῦτο γεγονός. Τήν ἑπομένην, 14ην/27ην Μαρτίου, Κυριακήν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, ἤδη ἀπό τοῦ Ὄρθρου, κατέφθασεν ἡ Ρωσική Ἀντιπροσωπεία διά τό μέγα Διασυνοδικόν Συλλείτουργον.
Εἰς τόν Πανηγυρικόν Ὄρθρον, ἐγένετο ἡ τάξις τῆς ὑπογραφῆς Συμφώνου Ἐκκλησιαστικῆς Κοινωνίας, ὑπό τοῦ Μητροπολίτου κ. Σεργίου καί τοῦ ἡμέτερου ὁμολόγου του, Βοηθοῦ Ἐπισκόπου κ. Πορφυρίου, τοῦ Σεβασμιωτάτου ἡμῶν Προέδρου εὐλογήσαντος αὐτήν (τήν Κοινωνίαν) διά Ἀρχιερατικῆς Εὐχῆς.
Ἀκολούθως, ὁ Μητροπολίτης κ. Σέργιος, παρασημοφόρησε ἐκ μέρους τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, τόν Σεβασμιώτατον Ἅγιον Πρόεδρον τῆς Ἱερᾶς Μητροπολιτικῆς Συνόδου Πατρώου Ἑορτολογίου κ.κ. Ἄγγελον, διά τοῦ βαρυτίμου Ἀργυροῦ Ἀστέρος τῆς Ὀρθοδόξου Πνευματικῆς Ἀδελφότητος «Ἀστήρ τῆς Ζωῆς» (βλ. λεπτομέρειες σέ ἑπομένην σελίδα).
Λαμπροτάτη ἡ Θεία Λειτουργία, κατάμεστο τό Ἱερό Βῆμα ἀπό τούς 3 Μητροπολίτες, 5 Ἐπισκόπους καί τίς δεκάδες τῶν Ἀρχιμανδριτῶν, Ἱερομονάχων καί Ἱεροδιακόνων, κατάμεστος καί ὁ Ναός ἀπό τίς χιλιάδες τῶν πιστῶν, Ἑλλήνων καί Σλαβοφώνων πού κατέφθασαν ἀπό πρωΐας διά νά παρακολουθήσουν τό μέγα καί πρωτοφανές αὐτό γεγονός. Εἰς τό τέλος δέ τῆς Θ. Λειτουργίας, ἀντηλλάγησαν χαιρετισμοί ἑκατέρωθεν καί ἀκολούθησε πανηγυρική Τράπεζα μετά νηστησίμων ἐδεσμάτων! Μετά τό πέρας τῆς Τραπέζης, συνεζητήθη ὑφ᾽ ἁπάντων τῶν Ἀρχιερέων τό ἑπόμενον βῆμα, ἤτοι τό Μεῖζον Διασυνοδικό Συλλείτουργον διά τήν ἐπισφράγισιν τῆς ὑφισταμένης -πλέον- Ἐκκλησιαστικῆς Κοινωνίας. Συνεφωνήθη ὁμοφώνως, ὅπως λάβη χώρα μετά τό πέρας τῆς Νηστείας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, κατά τόν μήνα Ἰούλιον.
Τό ἀπόγευμα τῆς ἰδίας ἡμέρας, οἱ Ρῶσοι Ἀρχιερεῖς, ἐπεσκέφθησαν τήν Ἱεράν Ἀνδρώαν Μονήν τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ καί θαύμασαν τό ἀσκητικό φρόνημα τῶν ἡμετέρων Πατέρων. Τήν Δευτέραν, 15ην/28ην Μαρτίου, οἱ Ἀδελφοί Ρώσοι Ἀρχιερεῖς συνοδευόμενοι ἀπό τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην μας καί τόν Βοηθόν του Ἐπίσκοπον Πορφύριον, ἐπεσκέφθησαν τούς Ἱερούς Ναούς καί τάς Ἱεράς Μονάς τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, διά νά καταλήξουν εἰς τήν Δροσιάν Χαλκίδος καί τήν θυγατρικήν Μονήν Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου. Ἐκεῖ, παρετέθη εἰς αὐτούς πλουσία Μοναστική Τράπεζα καί οὕτως εὐωχηθέντες, ἐπέστρεψαν εἰς τά ἴδια. Τό δ᾽ ἑσπέρας, μετέβησαν ἐκ νέου εἰς τήν Συνοδικήν Μητρόπολιν τῆς Θεογεννήτορος διά τήν ἀποχαιρετιστήριον Τράπεζα, μετά τό πέρας τῆς ὁποίας, συνεζήτησαν πλήρεις ἐνθουσιασμοῦ, μετά τοῦ Προέδρου τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, τίς τεράστιες πράγματι προοπτικές, τῆς νεοεπιτευχθείσης Εὐχαριστηριακῆς Κοινωνίας.
Τήν ἑπομένην, τέλος, μετέβησαν εἰς τό Ἀεροδρόμιον, φορτωμένοι ἀπό μοναδικές ἐμπειρίες καί ἀναμνήσεις, ὅπως δακρύοντες ὡμολόγουν: «Ἀρχιερεῖς γνώρισα πολλούς. Πρώτη φορά ὅμως, γνωρίζω Ἀρχιερέα πού μπορῶ νά ὀνομάζω ἀνεπιφύλακτα Φίλον καί Ἀδελφόν» ἦσαν τά λόγια τοῦ Μητροπολίτου κ. Σεργίου. «Ὁ ἀγαπημένος σας Πατήρ, εἶναι ἀπό τοῦδε καί εἰς τό ἑξῆς καί δικός μας Πατήρ καί Διδάσκαλος» προσέθεσε συγκινήσεως πλήρης ὁ Ἀρχιγραμματεύς π. Δανιήλ, τῶν ὑπολοίπων Ἀρχιερέων ἀσμένως συμφωνούντων καί ὁμολογούντων ὅτι «πολλά περιμένουν ἀπό τήν πεπνυμένην καθοδήγησιν τοιούτου πνευματικοῦ ἀναστήματος».
Ἄς ἔχει δόξαν ἡ Τρισοφθεγγής Θεότης, Πατήρ, Υἱός καί τό Πανάγιον Πνεῦμα, διά τό ὅτι, σέ αὐτούς τούς χαλεπούς καιρούς τοῦ Πνευματικοῦ Λιμοῦ πού βιώνουμε, ἀναδεικνύει τό ἔργον τοῦ Σεβασμιωτάτου ἡμῶν Πατρός, ἔργον οὐσίας καί ἀξιοπίστου Ὀρθοδόξου Πορείας. Ἄς εἶναι καί τά ἔτη τοῦ Γεραροῦ ἡμῶν, Προέδρου, Πατρός καί Ποιμενάρχου, μήκιστα, γηθοσύνης πλήρη, εὐαγῆ καί εὐβότρυα, πρός δόξαν Θεοῦ καί τῆς Πανυπερυμνήτου Κυρίας Θεοτόκου, ΑΜΗΝ!